Czym są pory na twarzy i jak o nie dbać? Domowe sposoby na zaskórniki

Pory na twarzy to naturalny element fizjonomii. Mogą być mniej lub bardziej widoczne, ale ma je każdy z nas. Niestety często dochodzi do zatkania porów i powstania zaskórników. Jakie zabiegi polecane są na rozszerzone pory? Jakie kosmetyki oczyszczają pory? Czy pory można zwęzić?

Pory na twarzy – co to takiego? 

Pory to naturalne mikrowgłębienia występujące w skórze. Wbrew temu, co często można zobaczyć na wyfotoszopowanych zdjęciach modelek, skóra ludzka nie jest gładką, jednolitą maską. Znajdują się na niej miliony maleńkich otworków, czyli porów. Są to ujścia mieszków włosowych połączone z gruczołami łojowymi. Pory na twarzy u niemowląt i dzieci są prawie niedostrzegalne na pierwszy rzut oka, zaczynają być mocno widoczne dopiero w okresie dojrzewania i takie zostają u dorosłych osób. W przypadku niektórych typów skóry tzn. skóry mieszanej i tłustej pory są wyraźnie rozszerzone z powodu nadmiernego wydzielania sebum.  

Pory na twarzy najbardziej widoczne są na nosie, brodzie czy czole. Jest to nie tylko problem natury estetycznej, ale także zdrowotnej. Przy dużej produkcji sebum (typowej dla okresu dojrzewania i u osób dorosłych o skórze tłustej i mieszanej) pory rozszerzają się i zatykają. Tak zatkane pory tworzą zaskórniki, które z czasem mogą przerodzić się w stan zapalny, czyli krosty i grudki. 

Problem z zatkanymi porami, czyli zaskórniki 

Najpowszechniejszym problemem, który dotyka porów na twarzy, są zaskórniki. Kiedy gruczoły łojowe produkują zwiększoną ilość sebum, ujścia gruczołów łojowych zapychają się. Pod wpływem kontaktu z powietrzem kwasy tłuszczowe znajdujące się w zatkanych porach utleniają się i przybierają postać czarnych kropek na nosie, czole lub brodzie. Te czarne kropki to zaskórniki, czyli potocznie mówiąc – wągry. W tak zanieczyszczonych porach na twarzy przy kontakcie z bakteriami dochodzi do powstania stanów zapalnych widocznych w postaci grudek i ropnych krostek. 

Zatkane pory – jak sobie z nimi radzić? 

Zabiegi oczyszczające pory na twarzy  

Dermatolodzy i kosmetolodzy odradzają samodzielne oczyszczanie porów. Chociaż manualne wyciskanie zaskórników jest najszybszym, najtańszym i najskuteczniejszym sposobem na oczyszczenie twarzy z wągrów, może przyczynić się do powstania zmian zapalnych. Dlatego oczyszczanie twarzy lepiej pozostawić specjalistom podczas profesjonalnych zabiegów. 

Najpopularniejsze zabiegi oczyszczające pory to różnego rodzaju peelingi. Wyróżnia się peelingi chemiczne (skóra poddana jest działaniu kwasów owocowych), peelingi kawitacyjne (do oczyszczania porów wykorzystywane są ultradźwięki, które tworzą mikropęcherzyki rozbijające martwy naskórek) i peeling mechaniczny, czyli mikrodermabrazja, podczas której naskórek jest ścierany przy pomocy specjalnej głowicy. Zabiegiem polecanym na zwężenie porów jest laser frakcyjny CO2. 

Powyższe zabiegi pozwalają oczyścić i zmniejszyć pory. Jednak żaden z powyższych efektów nie jest trwały. Jeśli chcesz utrzymać pory w dobrej kondycji, musisz dbać o skórę w szczególny sposób i co jakiś czas powtarzać zabiegi. 

Kosmetyki na rozszerzone pory na twarzy  

W oczyszczaniu porów na twarzy potrzebna jest właściwa pielęgnacja. Pamiętaj o codziennym myciu twarzy – co najmniej rano i wieczorem. Używaj łagodnych emulsji, najlepiej tych przeznaczonych do skóry wrażliwej. Unikaj preparatów na bazie alkoholu – nadmiernie wysuszą skórę. Wieczorem możesz stosować kremy z retinoidami (pochodne witaminy A), kwasami AHA, kwasem salicylowym, cynkiem lub witaminą B3 (niacynamidem). Nie są to kosmetyki przeznaczone do stosowania non-stop, ponieważ mogą podrażnić i wysuszyć skórę. W efekcie ta zacznie produkować więcej sebum, a  pory będą się jeszcze bardziej zatykać. 

Raz w tygodniu można skorzystać z maseczek na zaskórniki. Są to maseczki typu peel-off (złuszczające), maski z aktywnym węglem lub z zieloną glinką. Pozwolą głęboko oczyścić pory i zmniejszyć ich widoczność. Na oczyszczanie i zwężanie porów polecane są też wszelkiego rodzaju peelingi, jednak nie można ich stosować za często. 

Domowe sposoby na wągry  

Maskę z węglem możesz zrobić sama. Do zrobienia domowej maseczki na twarz potrzebujesz aktywnego węgla (dostępny w aptece), żelatyny i mleka lub ciepłej wody. Dwie tabletki węgla rozkrusz w miseczce, następnie wymieszaj z żelatyną i mlekiem lub wodą. Podgrzewaj całość przez ok. 15 sekund. Jeśli mikstura cię nie parzy, nałóż ją na twarz i spłucz po 15 minutach. Domową maseczkę na twarz możesz też wykonać z drożdży i mleka. Wymieszaj ¼ kostki drożdży z niewielką ilością mleka. Gotowe! 

Czy da się zapobiec rozszerzaniu się porów? 

Rozszerzone pory na twarzy to głównie „zasługa” czynników genetycznych wpływających na rodzaj skóry, zmian hormonalnych czy starzenia się skóry. Choć na te czynniki nie masz wpływu, właściwa pielęgnacja skóry pozwoli utrzymać lepszy wygląd porów – zapobiegnie ich zatykaniu i nadmiernemu rozszerzaniu. 

1. Codziennie stosuj kremy z filtrami UVA i UVB. Promienie UVA utrwalają rozszerzone pory. 
2. Ogranicz stosowanie ciężkich, matujących podkładów i innych kosmetyków o tłustej konsystencji. Zamiast tego w miarę możliwości wybieraj lekkie kosmetyki, np. kremy BB. 
3. Dbaj o nawilżenie skóry. Nawilżaj ją zarówno od zewnątrz, poprzez regularne stosowanie kremów nawilżających, jak i od wewnątrz, przez picie odpowiedniej ilości płynów (minimum dwa litry na dobę). 
4. Pamiętaj, że złej kondycji skóry sprzyja stosowanie używek – alkoholu i tytoniu. 
5. Nigdy nie rezygnuj z demakijażu – dokładne zmycie makijażu to podstawa oczyszczania skóry. 
6. Często wymieniaj ręczniki i poszewki na poduszki. Jeśli malujesz się, regularnie czyść pędzelki i gąbeczki do makijażu. 
7. Jeśli twoja skóra genetycznie jest „skazana” na rozszerzone pory, ogranicz korzystanie z sauny. Gwałtowne wahania temperatury sprzyjają utrwaleniu rozszerzonych porów. 
8. Regularnie wykonuj peelingi. Jednak rób to z rozsądkiem. Zbyt agresywne ścieranie naskórka np. gruboziarnistymi peelingiem może jedynie podrażnić delikatną skórę twarzy.  

Źródła:

1. Mazur Małgorzata, Zawirska Agnieszka, Seneczko Franciszek, Kaszuba Andrzej, Adamski Zygmunt. Choroby łojotokowe skóry, 2010. Dermatologia dla kosmetologów, [w:] Z. Adamski, A. Kaszuba (red.), Esevier Urban&Partner, Wrocław. 
2. Noszczyk, M., Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.