Przejdź do treści

Mukopolisacharydy – działanie i zastosowanie w kosmetyce i diecie

Mukopolisacharydy w kosmetyce
Mukopolisacharydy - działanie i zastosowanie w kosmetyce i diecie Istock.com
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Mukopolisacharydy to organiczne związki chemiczne z grupy glikozoaminoglikanów (GAG). U ludzi są one odpowiedzialne za zmniejszenie podrażnień i uczuleń. Zwiększają również naszą  odporność na szkodliwe czynniki zewnętrzne. Mogą one między innymi przeciwdziałać powstawaniu cellulitu, gromadzeniu się tkanki tłuszczowej i mają pozytywne działanie na krążenie krwi i limfy. Najbardziej znane mukopolisacharydy to kwas hialuronowy, heparyna oraz siarczan chondroityny.

Mukopolisacharydy w kosmetyce – jaką rolę pełnią?

Mukopolisacharydy to związku biogenne. Znajdują się w tkance łącznej. Razem z białkami strukturalnymi, czyli kolagenem i elastyną, tworzą proteoglikan. Jest to układ podporowy tkanki łącznej. Mukopolisacharydy mają wpływ na jędrność komórek tkanki łącznej. Pomagają w zachowaniu prawidłowego poziomu sprężystości skóry. Mukopolisacharydy wytwarzają na powierzchni skóry film okluzyjny. Zapewnia on skórze ochronę przed nadmiernym odparowywaniem wody. Dodatkowo zapewnia jej optymalny poziom nawilżania.

Mukopolisacharydy mają zdolność wiązania substancji toksycznych. Mamy tutaj na myśli przede wszystkim metale ciężkie oraz zanieczyszczenia przemysłowe. Te substancje posiadają również tę zaletę, że rozpuszczają się w wodzie i można je w łatwy sposób usunąć z organizmu. Mukopolisacharydy wykazują działanie kojące i łagodzące.

Kobieta

Kwas hialuronowy – jakie jest jego działanie?

Kwas hialuronowy to jeden z najbardziej znanych mukopolisacharydów. Jest on bardzo popularny w kosmetyce, ale warto go przyjmować również w postaci suplementów diety. Wynika to stąd, że pozytywnie wpływa on na stawy i ścięgna. Kwas hialuronowy występuje w kremach i ogólnie w kosmetykach przeznaczonych dla kobiet dojrzałych.

Kwas hialuronowy jest stosowany od wielu lat w kosmetyce i w dermatologii estetycznej. Można go aplikować zewnętrznie albo przyjmować w postaci suplementów diety.

Hialuronian polianion kwasu hialuronowego to naturalny biopolimer. Makrocząsteczka kwasu hialuronowego to liniowy biopolimer. Kwas hialuronowy występuje we wszystkich tkankach i płynach ustrojowych człowieka. W organizmie dorosłego człowieka jest około 15 gramów kwasu hialuronowego. Ponad połowa dostępnych zasobów kwasu hialuronowego występuje w skórze. Stanowi on maksymalnie 0,3 proc. skóry.

Kwas hialuronowy w dermatologii estetycznej stosuje się przede wszystkim do wypełnienia zmarszczek. Korekcie poddaje się zarówno zmarszczki na twarzy, jak i poziome zmarszczki na szyi. Tę substancję stosuje się również do podnoszenia opadających kącików ust oraz do zmniejszania widoczności blizn potrądzikowych.

Natomiast w kosmetologii kwas hialuronowy aplikuje się bezpośrednio na skórę. Ma on ją nawilżyć oraz zwiększyć jej sprężystość i jędrność.

Kobieta dostaje zastrzyk z heparyny.

Mukopolisacharydy w suplementach diety

Jednym z mukopolisacharydów jest właśnie kwas hialuronowy. Obecnie możesz znaleźć na rynku bardzo wiele preparatów, suplementów diety, zawierających właśnie ten składnik. Kwas hialuronowy zwiększa stan nawodnienia skóry, hamuje procesy jej starzenia oraz spłyca już istniejące zmarszczki.

W suplementach diety możesz znaleźć również zupełnie inny mukopolisacharyd. Mamy tutaj na myśli heparynę. Jej głównym zadaniem jest zmniejszenie widoczności naczynek na skórze twarzy. Dodatkowo heparyna w suplementach diety ma silne działanie przeciwzakrzepowe i przeciwzapalne. Właśnie dlatego często jest wykorzystywana w kremach i maściach na żylaki. Heparyna wspomaga także leczenie krwiaków i stłuczeń, dlatego warto mieć w swojej apteczce maść z heparyną.

Bibliografia:

1.Małgorzata Wilk – Jędrusik, Kwas hialuronowy w dermatologii estetycznej i kosmetologii: intradermoterapia, suplementacja doustna oraz aplikacja zewnętrzna. Rozprawa doktorska. Praca wykonana w Katedrze i Zakładzie Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, 2013 rok. http://www.wbc.poznan.pl/Content/328210/index.pdf

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy: